Gazze'de açlık krizi büyürken İsrail'de protestolar artıyor

İsrail ordusu Gazze'deki bir sonraki askeri hamlesine hazırlanırken, bölgedeki insani durum felaket boyutlarına ulaştı ve açlıktan ölümler günlük bir gerçeklik haline geldi.

Bu derinleşen kriz, İsrail içinde eşi benzeri görülmemiş bir iç muhalefeti körüklüyor.

Hükümet, hem Gazze'de hem de kendi kamuoyunda artan bir baskıyla karşı karşıya kalarak iki cepheli bir mücadele veriyor.

BİR SAVAŞ SİLAHI OLARAK KITLIK

Birleşmiş Milletler'in "insan yapımı kıtlık" uyarısı yaptığı Gazze'de, yetersiz beslenme ve açlık nedeniyle hayatını kaybedenlerin sayısı 112'si çocuk olmak üzere 263'ü aştı ve her geçen gün yeni ölümler rapor ediliyor.

Filistin Başbakanı Muhammed Mustafa, İsrail'i Refah Sınır Kapısı'nı ele geçirerek bir "kuşatma aracına" dönüştürmekle suçladı.

Uluslararası yardım kuruluşları da İsrail'in getirdiği kısıtlayıcı yeni kayıt kuralları aracılığıyla yardımı bir "silah olarak kullandığını" iddia ediyor.

Bu sistematik engelleme, gıda ve tıbbi malzemelerin girişini neredeyse imkansız hale getiriyor.

Durumu daha da kötüleştiren bir gelişme olarak, ABD Dışişleri Bakanlığı, sağcı bir medya kampanyasının ardından, tıbbi tedavi arayanlar da dahil olmak üzere Gazzeliler için ziyaretçi vizelerini askıya aldı.

Bu adımlar, Gazze'deki açlığın savaşın tesadüfi bir sonucu olmadığını, aksine açlık ve yoksunluğu bir savaş aracı olarak kullanan bilinçli ve yönetilen bir politika olduğunu ortaya koyuyor.

BÖLÜNMÜŞ BİR ULUS: İSRAİL'DE HÜKÜMET KARŞITI EYLEMLER

Gazze'deki insani felaket, İsrail kamuoyunda derin bir çatlağa neden oldu.

Yüz binlerce İsrailli, savaşın başlangıcından bu yana en büyük hükümet karşıtı protestolara katılıyor.

Özellikle Tel Aviv'deki ana yolları kapatan eylemciler, savaşın derhal sona erdirilmesini ve rehinelerin serbest bırakılması için bir anlaşma yapılmasını talep ediyor.

Rehinelerin ailelerinin öncülük ettiği organizatörler, sadece Tel Aviv'deki Rehineler Meydanı'nda yaklaşık 500,000 kişinin toplandığını iddia etti.

İsrail polisi ise protestolara tazyikli su ve göz yaşartıcı gazla müdahale ederek onlarca kişiyi gözaltına aldı.

Bu protestolar, hareketin artık sadece "rehineleri eve getirme" talebiyle sınırlı kalmadığını, aynı zamanda güçlü bir savaş ve hükümet karşıtı duyguyla birleştiğini gösteriyor.

Hükümetin, topyekûn askeri zaferin rehineleri kurtarmanın tek yolu olduğu yönündeki anlatısı, artık savaşın kendisini rehinelerin dönüşünün önündeki engel olarak gören geniş ve sesli bir kitle tarafından kabul görmüyor.